Het effect van de vetzuurwaarde van rijst op de opslagtijd

Het effect van de vetzuurwaarde van rijst op de bewaartijd?

De vetzuurwaarde van rijstkorrels vertoont een significante stijgingstrend met een langere bewaartijd. De veranderingspatronen en beïnvloedende factoren zijn als volgt:

‌Correlatie tussen vetzuurwaarde en bewaartijd‌

‌Beginfase‌: Vers geoogste rijst heeft een lagere vetzuurwaarde: indica-rijst ≤30 mg KOH/100g (droge basis), japonica-rijst ≤25 mg KOH/100g (droge basis).

‌Jaarlijkse toename‌: In Zuid-China neemt de vetzuurwaarde van rijst toe met ongeveer 10 mg KOH/100g per jaar. Na 1 jaar opslag is de vetzuurwaarde van vroege indica-rijst bijvoorbeeld gemiddeld 32,5 mg KOH/100g, terwijl japonica-rijst 28,0 mg KOH/100g bereikt.

‌Langdurige opslag‌: Slechte opslagomstandigheden (bijv. hoge temperatuur en vochtigheid) kunnen de vetzuurwaarde snel verhogen tot meer dan 50 mg KOH/100g, waardoor deze in het bereik van ernstige ongeschiktheid voor opslag komt.

‌Belangrijkste beïnvloedende factoren‌

‌Temperatuur en vochtigheid‌: Hoge temperatuur en vochtigheid versnellen de vetzuuroxidatie, met een positieve correlatie tussen vetzuurwaarde en temperatuur/vochtigheid. Opslag bij lage temperatuur (bijv. 0°C) kan de stijging ervan aanzienlijk remmen.

‌Schimmel en gebroken korrels‌: Schimmelactiviteit en een toename van gebroken korrels bevorderen de vetzuurvorming, wat leidt tot kwaliteitsverslechtering.

‌Regionale verschillen‌: Vanwege vochtige en warme klimaten zien zuidelijke regio's over het algemeen snellere vetzuurwaardestijgingen dan noordelijke gebieden.

‌Normen voor kwaliteitsbeoordeling van opslag‌

‌Geschikt voor opslag‌: Indica-rijst ≤30 mg KOH/100g, japonica-rijst ≤25 mg KOH/100g.

‌Ongeschikte drempel‌: Indica-rijst >37 mg KOH/100g, japonica-rijst >35 mg KOH/100g.

‌Snelle detectiemethode‌: De colorimetrische test voor de versheid van rijst (lichtgroen is optimaal) kan helpen bij het beoordelen van de opslagduur.

ST-59 Corn Grain Fatty Acid Value Titration Tester is een volautomatische tester voor de vetzuurwaarde van graan, een automatisch titratieapparaat gebaseerd op de kleurverandering van het titratie-eindpunt. Het wordt voornamelijk gebruikt om de vetzuurwaarde van rijst, bruine rijst, rijst en andere granen te meten. De vetzuurwaardetester realiseert de automatisering van de bepaling van het titratie-eindpunt, meting, gegevensverwerking, weergave en afdrukken van de bepalingsresultaten en verbetert de objectiviteit en nauwkeurigheid van de detectieresultaten.