عوامل مؤثر بر اثربخشی دارو چیست؟
عوامل مؤثر بر اثربخشی دارو را میتوان به پنج دسته زیر تقسیم کرد که بر اساس عملکرد بالینی و دادههای تحقیقاتی خلاصه شدهاند:
تفاوتهای فرمولاسیون:
فرمولاسیونهای خوراکی نیاز به جذب گوارشی دارند (شروع کندتر)، در حالی که تزریقیها مستقیماً وارد جریان خون میشوند (شروع سریعتر). قرصهای رهش پایدار، مدت اثر دارو را طولانی میکنند.
ویژگیهای شیمیایی:
داروهای لیپوفیل (مانند وارفارین) با رژیمهای غذایی پرچرب سریعتر جذب میشوند و به طور بالقوه غلظت خون را تغییر میدهند.
ظرفیت متابولیک:
کاهش عملکرد کبد/کلیه در بیماران مسن ممکن است باعث تجمع دارو شود، در حالی که متابولیسم سریعتر در کودکان نیاز به تنظیم دوز دارد.
چندشکلی ژنتیکی:
ژنوتیپ CYP2C9 بر متابولیسم وارفارین تأثیر میگذارد و نیاز به دوز شخصیسازی شده دارد.
دوز و مدت زمان:
دوزهای زیر درمانی آنتیبیوتیکها مقاومت را افزایش میدهند، در حالی که مصرف بیش از حد (مانند دیگوکسین) ممکن است منجر به سمیت شود.
زمان مصرف:
مصرف ناشتا در مقابل مصرف بعد از غذا بر جذب تأثیر میگذارد (به عنوان مثال، برخی از داروهای ضد فشار خون نیاز به مصرف ناشتا دارند).
تداخلات غذایی:
آب گریپفروت آنزیمهای CYP3A4 را مهار میکند و غلظت استاتینها را 3 تا 5 برابر افزایش میدهد.
شرایط نگهداری:
انسولین نیاز به یخچال دارد (دمای بالا باعث تخریب میشود)، همچنین سم بوتولینوم (حساس به حرارت).
موارد منع مصرف:
آنتیاسیدها اثربخشی ضد انعقاد خون را کاهش میدهند، در حالی که آنتیبیوتیکها اثرات ادرارآور را کاهش میدهند.
توجه: حالات روانی (مانند اثر دارونما) و محیطهای شدید (UV، گرما) ممکن است به طور غیرمستقیم بر اثربخشی تأثیر بگذارند.
اتاقک تست پایداری داروی ST301 در صنعت داروسازی برای آزمایش پایداری دارو برای تعیین ماندگاری دارو و عوامل مؤثر استفاده میشود. بزرگترین مزایای این سری از محصولات شامل اطمینان از نتایج آزمایش پایدار و قابل اعتماد، شرایط دقیق دما و رطوبت و عمر سرویس بسیار طولانی است. این محصول با آزمایشهای طولانیمدت، تسریعشده و میانی مشخصشده در فارماکوپه ملی، FDA، ICH و سایر استانداردهای مربوطه و همچنین آزمایش رطوبت کم در دمای 40 درجه سانتیگراد و 20٪ R.H برای داروهای خاص مانند انفوزیون داخل وریدی مطابقت دارد.