اصل تعیین رنگ‌سنجی چیست؟

اصل تعیین رنگ‌سنجی چیست؟

رنگ‌سنجی یک تکنیک تحلیلی کمی است که بر اساس خواص جذب نور مواد است. اصول اصلی آن را می‌توان به شرح زیر خلاصه کرد:

‌رابطه بین نور و رنگ‌

نور، به عنوان یک موج الکترومغناطیسی، دوگانگی موج-ذره را نشان می‌دهد، به طوری که طول موج‌های مختلف با رنگ‌های متمایز (به عنوان مثال، قرمز، سبز، آبی) مطابقت دارند.

مواد طول موج‌های خاصی از نور را جذب می‌کنند، در حالی که بقیه را منعکس یا منتقل می‌کنند، که منجر به رنگ مشاهده شده محلول می‌شود.

‌پایه تحلیل کمی‌

‌قانون لامبرت-بیر‌: جذب (A) یک محلول مستقیماً با غلظت (c) ماده و طول مسیر نوری (l) متناسب است، که به صورت A=k⋅c⋅l بیان می‌شود.A=k⋅c⋅l, که در آن kk ضریب جذب است.

با اندازه‌گیری جذب، می‌توان غلظت آنالیت را تعیین کرد.

‌واکنش توسعه رنگ و کنترل شرایط‌

‌عوامل رنگ‌زا‌: با آنالیت واکنش می‌دهند تا ترکیبات رنگی (به عنوان مثال، کمپلکس‌ها، انجمن‌ها) را تشکیل دهند.

‌شرایط واکنش‌: دما، pH و زمان توسعه باید کنترل شوند تا از پایداری رنگ اطمینان حاصل شود.

‌ملاحظات کلیدی آزمایش‌

‌انتخاب طول موج‌: اندازه‌گیری‌ها در طول موج جذب حداکثر برای افزایش حساسیت انجام می‌شوند.

‌روش منحنی استاندارد‌: یک منحنی کالیبراسیون با استفاده از محلول‌های استاندارد با غلظت‌های شناخته شده برای محاسبه غلظت‌های نمونه ناشناخته ایجاد می‌شود.

‌کاربردها و محدودیت‌ها‌

‌کاربردها‌: به طور گسترده در پایش محیط زیست (به عنوان مثال، فلزات سنگین)، تجزیه و تحلیل مواد غذایی (به عنوان مثال، قندهای احیا کننده) و آزمایش‌های پزشکی استفاده می‌شود.

‌محدودیت‌ها‌: تحت تأثیر ویژگی واکنش رنگ و مواد مزاحم قرار می‌گیرد و نیاز به بهینه‌سازی دقیق شرایط آزمایش دارد.

دستگاه ارتعاشی گاززدایی SH121

استاندارد قابل اجرا: استاندارد GB/T17625 DL429.4، که برای روش تعیین محتوای اجزای گاز حل شده در روغن (کروماتوگرافی گازی) گاززدایی نوسانی استفاده می‌شود؛

گاززدایی نوسانی اسیدهای محلول در آب در روغن (روش رنگ‌سنجی) همچنین می‌تواند برای نوسان با دمای ثابت و زمان‌بندی در سایر آزمایش‌های فیزیکی و شیمیایی استفاده شود.