Wat is het principe van colorimetrische bepaling?

Wat is het principe van colorimetrische bepaling?

Colorimetrie is een kwantitatieve analytische techniek gebaseerd op de lichtabsorptie-eigenschappen van stoffen. De kernprincipes kunnen als volgt worden samengevat:

‌Relatie tussen licht en kleur‌

Licht, als een elektromagnetische golf, vertoont golf-deeltjesdualiteit, waarbij verschillende golflengten overeenkomen met verschillende kleuren (bijv. rood, groen, blauw).

Stoffen absorberen specifieke golflengten van licht, terwijl ze de rest reflecteren of doorlaten, wat resulteert in de waargenomen kleur van de oplossing.

‌Basis voor kwantitatieve analyse‌

‌Wet van Lambert-Beer‌: De absorptie (A) van een oplossing is recht evenredig met de concentratie (c) van de stof en de optische weglengte (l), uitgedrukt als A=k⋅c⋅lA=k⋅c⋅l, waarbij kk de absorptiecoëfficiënt is.

Door absorptie te meten, kan de concentratie van de te analyseren stof worden bepaald.

‌Kleurontwikkelingsreactie en conditiecontrole‌

‌Chromogene reagentia‌: Reageren met de te analyseren stof om gekleurde verbindingen te vormen (bijv. complexen, associaties).

‌Reactiecondities‌: Temperatuur, pH en ontwikkelingstijd moeten worden gecontroleerd om de kleurstabiliteit te garanderen.

‌Belangrijke experimentele overwegingen‌

‌Golflengte selectie‌: Metingen worden uitgevoerd bij de maximale absorptiegolflengte om de gevoeligheid te verhogen.

‌Standaardcurvemethode‌: Een kalibratiecurve wordt opgesteld met behulp van standaardoplossingen met bekende concentraties om onbekende monsterconcentraties te berekenen.

‌Toepassingen en beperkingen‌

‌Toepassingen‌: Veel gebruikt in milieumonitoring (bijv. zware metalen), voedselanalyse (bijv. reducerende suikers) en medische tests.

‌Beperkingen‌: Beïnvloed door de specificiteit van de kleurreactie en interfererende stoffen, wat een strenge optimalisatie van de experimentele omstandigheden vereist.

SH121 ontgassingsvibratie-instrument

Toepasselijke norm: GB/T17625 DL429.4 norm, gebruikt voor de bepaling van het gehalte aan opgeloste gascomponenten in olie (gaschromatografie) oscillatieontgassing;

Oscillerende ontgassing van in olie oplosbare zuren (colorimetrische methode) kan ook worden gebruikt voor constante temperatuur en timingoscillatie in andere fysische en chemische experimenten.