Visuele en tactiele evaluatie
Gekwalificeerde Standaard: De pleister moet een 'zwart als lak, helder als spiegel' uiterlijk vertonen, direct hechten bij aanbrengen en gemakkelijk loslaten bij het afpellen.
Te Zacht: De pleister voelt plakkerig aan en is moeilijk los te maken, waarbij lange, ononderbroken draden ontstaan bij het uitrekken.
Te Hard: De pleister plakt niet aan de huid, breekt gemakkelijk bij het trekken of vormt geen continue draden.
Experimentele Testmethode
Doe een kleine hoeveelheid pleister in koud water, kneed herhaaldelijk en observeer:
Plakkerig met lange, ononderbroken draden → Te zacht;
Niet-plakkerig en broos → Te hard;
Matig kleverig met breekbare draden → Optimale consistentie.
II. Behandelingsmethoden voor onjuiste consistentie
Remedie voor te harde pleister
Voeg een geschikte hoeveelheid plantaardige olie (zoals sesamolie) toe, verfijnd via het 'druppelen in parels'-proces, meng goed en blijf verwarmen tot de kleefeigenschap is hersteld.
Remedie voor te zachte pleister
Voor het afkoelen: Direct verwarmen tot de consistentie geschikt is;
Na het afkoelen: Aanbevolen is het omsmelten van een partij correct verharde pleister om te mengen, om opnieuw verwarmen te voorkomen, wat de plakkerigheid kan verhogen.
III. Belangrijke overwegingen
Olie-Litharge Verhouding Controle: Aanpassen aan seizoen en regio, met de aanbevolen verhouding van 1:0,38~0,45 (na verfijnd gewicht);
Operationele Omgeving: Handhaaf stabiele temperaturen tijdens het verwarmen om oververharding door overmatige hitte of duur te voorkomen;
Principe van iets harder: Te zachte pleisters zijn moeilijker te verhelpen, dus een iets hardere consistentie wordt geadviseerd tijdens de bereiding.
ST104A Pleister verzachtingspuntmeter/tester is ontworpen en vervaardigd in strikte overeenstemming met de methode voor het bepalen van het verzachtingspunt van zalven 2102 in 2020. Deze methode wordt gebruikt voor het bepalen van de temperatuur waarop de pleister wordt verzacht door hitte onder gespecificeerde omstandigheden, dat wil zeggen, de temperatuur waarop de pleister tot 25 mm zakt als gevolg van hitte volgens de volgende methode.
Het kan worden gebruikt om de verouderingsgraad van de pleister te detecteren en indirect de viscositeit van de pleister weer te geven.