روش تعیین دمای خود اشتعال روغن مقاوم در برابر آتش

روش تعیین دمای خود اشتعالی روغن مقاوم در برابر آتش

دمای خود اشتعالی روغن مقاوم در برابر آتش به حداقل دمایی اشاره دارد که در آن روغن مقاوم در برابر آتش، تحت تأثیر عدم وجود منبع اشتعال خارجی، به دلیل تولید گرمای اکسیداتیو خود به خودی، به خودسوزی می‌رسد. این یکی از شاخص‌های اصلی برای ارزیابی عملکرد ایمنی روغن مقاوم در برابر آتش است.

دمای خود اشتعالی روغن مقاوم در برابر آتش تحت تأثیر خلوص، ترکیب افزودنی‌ها و میزان رطوبت آن قرار دارد. ناخالصی‌ها یا رطوبت بیش از حد ممکن است منجر به کاهش دمای خود اشتعالی شود.

هدف از آزمایش:

تعریف دمای بحرانی ایمن روغن مقاوم در برابر آتش و ارائه مبنای علمی برای ذخیره سازی، استفاده و طراحی تجهیزات مرتبط با آن.

تعیین دقیق حداقل دمایی که در آن روغن مقاوم در برابر آتش بدون منبع اشتعال خارجی به طور خود به خود مشتعل می‌شود و به دست آوردن داده‌های کلیدی عملکرد ایمنی.

ارائه مرجع برای کنترل محیط‌های ذخیره سازی روغن مقاوم در برابر آتش و تنظیم دما در سیستم‌های حمل و نقل، به منظور جلوگیری از خطرات آتش سوزی ناشی از نزدیک شدن یا رسیدن دمای روغن به دمای خود اشتعالی.

ابزار و نمونه‌های آزمایش:

نمونه‌های آزمایش: روغن مقاوم در برابر آتش

ابزار آزمایش: دستگاه خودکار تعیین نقطه اشتعال SH706B

روش آزمایش::

تمام پارامترها را به درستی تنظیم کنید. ابتدا، نمونه را طبق روش نمونه‌برداری، با حجم نمونه 250 میکرولیتر در هر بار، به داخل نمونه‌گیر بکشید. نمونه‌گیر را روی مکانیزم نمونه‌برداری دستگاه قرار دهید. در طول یک چرخه آزمایش، دستگاه می‌تواند به طور خودکار نمونه‌برداری مداوم را 3 بار انجام دهد. اگر دمای خود اشتعالی پس از 3 نمونه‌برداری هنوز تشخیص داده نشد، دستگاه به طور خودکار این آزمایش را به پایان می‌رساند و سپس به طور خودکار گرم می‌شود تا آزمایش را در دمای بعدی انجام دهد. فلاسک را در محفظه کوره قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که حسگرهای دما در مناطق بالا، میانی و پایین به دیواره بیرونی فلاسک چسبیده باشند. درب کوره را ببندید و روی دکمه "شروع" کلیک کنید. دستگاه به طور خودکار مراحلی مانند گرم کردن، تثبیت دما، نمونه‌برداری، زمان‌بندی و تشخیص دمای خود اشتعالی را بدون دخالت دستی انجام می‌دهد. پس از اتمام آزمایش، نتایج به طور خودکار تولید و چاپ می‌شوند. پس از آزمایش، صبر کنید تا دما به 100 درجه سانتی‌گراد زیر نقطه اشتعال مورد انتظار برسد قبل از انجام آزمایش برای نمونه دوم.